Λάρνακα

   Η Λάρνακα είναι πόλη της Κύπρου. Αποτελεί τη διάδοχο πόλη του αρχαίου Κιτίου, ενός από τα σημαντικά βασίλεια της Αρχαίας Κύπρου. Σήμερα αποτελεί την τρίτη σε μέγεθος πόλη του νησιού

  Το Κίτιο, το οποίο ιδρύθηκε από τους Έλληνες αποίκους τον 14ο π.χ. αιώνα, υπήρξε αργότερα σημαντική αποικία των Φοινίκων. Είναι, μεταξύ άλλων, γνωστό από την εκστρατεία του Κίμωνα του Αθηναίου, ο οποίος πέθανε ενώ το πολιορκούσε. Τον 1ο αιώνα μΧ. το Κίτιο είχε αρχίσει να εκχριστιανίζεται, ο Άγιος Λάζαρος, ο φίλος του Χριστού, είχε γίνει ο πρώτος επίσκοπος της πόλης. Ο Λάζαρος, που είχε διαφύγει στην Κύπρο μετά που αναστήθηκε από τον Χριστό, έζησε στο Κίτιο ως το δευτεροθάνατό του. Ο σημαντικότερος από τους ναούς της σημερινής Λάρνακας, εκείνος του Αγίου Λαζάρου, κτισμένος γύρω στο 900 μ.Χ., πιστεύεται ότι είχε ανεγερθεί στο χώρο όπου είχε ταφεί ο άγιος. Το όνομα της πόλης, εξάλλου, προέρχεται από τη λάρνακα, δηλαδή την αρχαία πέτρινη σαρκοφάγο (δύο σαρκοφάγοι βρέθηκαν στο ιερό του ναού του Αγίου Λαζάρου κατά τη διάρκεια ανασκαφών). Πολλές σαρκοφάγοι υπήρχαν στην περιοχή της πόλης, όπου οι ανασκαφές έφεραν στο φως και ερείπια της αρχαίας πόλης του Κιτίου.

 Η Λάρνακα, κατά τη Μεσαιωνική περίοδο, ονομαζόταν και Αλυκές. Αυτό γινόταν γιατί κοντά στην πόλη βρίσκεται μια λίμνη  η οποία το καλοκαίρι ξηραίνετε και παράγει αλάτι επειδή περιέχει θαλασσινό νερό. Η Λάρνακα, την εποχή της Φραγκοκρατίας, άρχισε να αναπτύσσεται ως λιμάνι   αφού η Αμμόχωστος, το κυριότερο λιμάνι της Κύπρου καταλείφθηκε από τους Γενουάτες.

Η Λάρνακα παρέμεινε, και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατία, σημαντικό λιμάνι οπότε τμήμα της έγινε γνωστό και ως Σκάλα γιατί έκανα σκαλα(στάση) τα πλοία. Διάφοροι έμποροι από τις γύρω χώρες διέμεναν στην Λάρνακα κατά την Τουρκοκρατίας.  Αρκετοί από αυτούς ήταν πρόξενοι, υποπρόξενοι ή εμπορικοί αντιπρόσωποι διαφόρων χωρών. Έτσι, η Λάρνακα ήταν η πόλη των προξενείων και του εμπορίου και η περισσότερο αναπτυγμένη από όλες τις κυπριακές πόλεις.

  

  Αφού η Κύπρος ανεξαρτητοποιήθηκε η Λάρνακα και η ίδια η Κύπρος άρχισαν να αναπτύσσονται με γοργό ρυθμό. Η Λάρνακα άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία μετά την τουρκική εισβολή. Η τουρκική εισβολή προκάλεσε και το κλείσιμο του διεθνούς αεροδρομίου της Λευκωσίας είχε ως αποτέλεσμα  στη δημιουργία του διεθνούς αεροδρομίου της Λάρνακας. Το αεροδρόμιο αυτό, σήμερα, αποτελεί το μεγαλύτερο και το κυριότερο από τα κυπριακά αεροδρόμια και αποτελεί το κύριο αεροπορικό κέντρο  στην περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Επίσης η τουρκική εισβολή και κατοχή προκάλεσε και την απώλεια του κυριότερου εμπορικού λιμανιού, της Αμμοχώστου με αποτέλεσμα την αναβάθμιση του λιμανιού της Λεμεσού και της Λάρνακας. Λόγο αυτής της κατάστασης οι παραδοσιακές τουριστικές περιοχές έπεσαν στα χέρια των τούρκων με αποτέλεσμα οι κύπριοι να μην μπορούν να τα αξιοποιήσουν ξανά. Αυτό οδήγησε στην αξιοποίηση άλλων περιοχών της Κύπρου περιλαμβανομένης και της Λάρνακας.    Κοντά στην πόλη βρίσκονται οι κυριότερες αποθήκες πετρελαιοειδών της Κύπρου. Για όλους αυτούς τους λόγους, η πόλη της Λάρνακας γνωρίζει σήμερα μια νέα ακμή.

            

Χαλά Σουλτάν Τεκκέ

  Χαλά Σουλτάν Τεκκέ ή το Τζαμί της Ουμ Χαράμ είναι ένα μουσουλμανικό τέμενος στη δυτική όχθη της Αλυκής της Λάρνακας , κοντά σε Λάρνακα , Κύπρος Ουμ Χαράμ ήταν η ισλαμική προφήτη Μωάμεθ 's υγρό νοσοκόμα και η σύζυγος του Ubada bin al-Σαμίτ .

  Συγκρότημα Χαλά Σουλτάν Τεκκέ αποτελείται από ένα τζαμί , μαυσωλείο , μιναρές , νεκροταφείο, και κατοικημένους χώρους για τους άνδρες και τις γυναίκες. Ο όρος τεκές ( μοναστήρι ) ισχύει για ένα κτίριο που σχεδιάστηκε ειδικά για τις συγκεντρώσεις των Σούφι αδελφότητα, ή tariqa , και μπορεί να αναφέρεται σε ένα προηγούμενο χαρακτηριστικό της τοποθεσίας. Το συγκρότημα σημερινή, ανοιχτή σε όλους και δεν ανήκουν σε ένα ενιαίο θρησκευτικό κίνημα, βρίσκεται σε μια γαλήνια τοποθεσία στις όχθες της Αλυκής της Λάρνακας , η οποία φαίνεται να είναι μια σημαντική περιοχή και στην προϊστορία . Χαλά Σουλτάν Τεκκέ είναι κηρυγμένο σε Αρχαίο Μνημείο.

                

  Άγιος Λάζαρος

  Η εκκλησία του Αγίου Λαζάρου είναι κτισμένη στην παραλιακή ζώνη της πόλης της Λάρνακας και αποτελεί το λατρευτικό κέντρο του Αγίου Λαζάρου στην Κύπρο. Η σχέση του αγίου με το νησί υπήρξε στενή. Μετά την έγερσή του κατέφυγε στην Κύπρο όπου συναντήθηκε με τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα, οι οποίοι τον χειροτόνησαν επίσκοπο Κιτίου. Οι πηγές αναφέρουν ότι τάφηκε σε μαρμάρινη λάρνακα η οποία έφερε την επιγραφή «Λάζαρος ó τετραήμερος καί φίλος τοũ Χριστοũ». Με εντολή του αυτοκράτορα Λέοντος Στ, τα λείψανα του αγίου μεταφέρθηκαν από το Κίτιο στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την παράδοση η ανέγερση του ναού εντάσσεται στην ίδια περίοδο (αρχές 10ου αιώνα), και πραγματοποιήθηκε με αυτοκρατορική χορηγία ως αντάλλαγμα της μεταφοράς του λειψάνου στην Κωνσταντινούπολη.

  Ο ναός του Αγίου Λαζάρου, μαζί με το οχυρωμένο λιμάνι και το φράγκικο κάστρο, αποτελούσαν κατά τους μεσαιωνικούς και νεότερους χρόνους τα μεγαλοπρεπέστερα κτίρια της Λάρνακας. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ο ναός περιβαλλόταν από κελιά τα οποία ενοικίαζαν έμποροι, ταξιδιώτες και τεχνίτες. Με τα χρόνια, η εκκλησία αποτέλεσε τον πολεοδομικό πυρήνα, περιμετρικά του οποίου αναπτύχθηκαν οι συνοικίες του λιμανιού της πόλης.

  Οι ανασκαφικές έρευνες που έγιναν στον χώρο του ναού απεκάλυψαν τα κατάλοιπα δύο πρωιμότερων εκκλησιών, πάνω από τα οποία κτίστηκε η σημερινή. Οι ανασκαφές στον περίβολο και στο εσωτερικό του ναού απεκάλυψαν μαρμάρινες σαρκοφάγους και κιβωτιόσχημους τάφους, μερικοί εκ των οποίων φαίνονται στην κρύπτη της εκκλησίας. Σύμφωνα με περιηγητικά κείμενα του 16ου αιώνα, ένα όρυγμα που βρισκόταν κάτω από το Ιερό λατρευόταν ως ο τάφος του Αγίου Λαζάρου και αποτελούσε πανορθόδοξο προσκύνημα.

  Ο αρχιτεκτονικός τύπος του ναού ανήκει στην κατηγορία του σύνθετου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο. Κατά το 15ο-16ο αιώνα ένα γοτθικό προστώο προστέθηκε κατά μήκος του νότιου τοίχου του ναού. Ενδέχεται την ίδια περίοδο ο ναός να μετατράπηκε σε καθολικό μοναστήρι και ο χώρος του προαυλίου του σε κοιμητήριο. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ο ναός μετατράπηκε σε ισλαμικό τέμενος και το 1589 πουλήθηκε στην ορθόδοξη κοινότητα έναντι 3.000 άσπρων. Μέχρι το 1784 ο ναός χρησιμοποιείτο και από τους καθολικούς, οι οποίοι λειτουργούσαν στο ναό μόνο δύο μέρες το χρόνο. Το κωδωνοστάσιο του ναού είναι κτίσμα του 1857 με νεογοτθικά και νεοκλασσικά στοιχεία. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα σώζονταν στο εσωτερικό του ναού σπαράγματα τοιχογραφιών.

  Σήμερα, κάποια από τα κελλιά της υπόστυλης πτέρυγας που σώζεται στα νότια του ναού, λειτουργούν ως μουσείο στο οποίο εκτίθενται εκκλησιαστικά κειμήλια από το ναό του Αγίου Λαζάρου, φορητές εικόνες, παλαίτυπα και σταυροί. Το πρόσκτισμα που διατηρείται στη δυτική πλευρά του ναού λειτουργούσε από το 1858 μέχρι το 1910 ως αλληλοδιδακτικό σχολείο, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος εκδηλώσεων.

 Κίτιον

  Το Κίτιον ή Κιτίμ ήταν αρχαία ελληνική πόλη που αποτελούσε βασίλειο της Κύπρου στη θέση της σημερινής Λάρνακας. Στο χώρο της πόλης υπήρχαν προϊστορικοί οιακίσματα τα οποία  δέχτηκαν τους  Αχαιούς αποίκους. Η πόλη παρουσιάζεται ήδη από τον 12ο αιώνα σε αιγυπτιακές επιγραφές, αλλά και αργότερα στην Αγία Γραφή. Τον 9ο αιώνα π.χ. ιδρύθηκε αποικία των Φοινίκων με το όνομα Καρτιχατάστ που σημαίνει "νέα πόλη". Τον 7ο αιώνα π.χ. το Κίτιον εξουσιάζεται από τους Ασσυρίους  , ενώ τον 5ο αιώνα π.χ. μαζί με όλη την Κύπρο περνά στην κατοχή των Αιγυπτίων και στη συνέχεια στους Πέρσες βασιλείς οι οποίοι εγκατέστησαν Φοίνικες βασιλείς. Το Κιτίο συμμετέχει στην πολιορκία της Τύρου με το πλευρό του Μέγα Αλέξανδρου. Το 58 π.χ. περνά στους Ρωμαίους συνεχίζοντας να παραμένει το σημαντικότερο και κυριότερο  λιμάνι της Κύπρου. Η πόλη συνέχιζε να ακμάζει μέχρι τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας όπου σταδιακά άρχισαν να φαίνονται σημάδια παρακμής .Έτσι  εγκαταλείφθηκε. Στην πόλη ζούσαν Φοίνικες από τον τον 8ο έως τον  3ο αιώνα μαζί με τους Έλληνες που ζούσαν στο νότιο μέρος. Συνολικά η πόλη μετρά 32 αιώνες ελληνικού πολιτισμού. Οι Φοίνικες του Κιτίου,που συνεργάζονταν πάντα με τους Πέρσες άρχισαν σταδιακά να εγκαταλείπουν την Κύπρο όταν αυτή προσαρτήθηκε (311-310 π.χ. μέχρι το 58 π.χ.) στους Έλληνες Μακεδόνες του Πτολεμαίου. Υπολογίζεται πως μέχρι το 200π.Χ. δεν υπήρχε ούτε και ένας Φοίνικας στην Κύπρο. Εγκαταστάθηκαν στη μητρόπολή τους τη Φοινίκη, αφού δεν υπήρχαν πλέον οι Πέρσες στην Κύπρο για να τους προστατεύουν.

Κουμαρά Ξανθίπη

Μαχαίρας Παναγιώτης

Νικοπούλου Ελένη

Α1 Γυμνασίου